اندر حکایت گلها ،،قسمت سوم

پس از سقوط دولت قوام مشاغل دولتی را کنار گذاشت و با میراثی که از پدر به او رسیده بود، به مطالعه در زمینه موسیقی ایران پرداخت و به جمع آوری آهنگ‌های اصیل ایرانی مشغول شد.داوود پیر نیا توانست نظر مقامات سازمان برنامه و بودجه را به اهمیت ترویج موسیقی اصیل ایرانی جلب کند و پس از اختصاص اعتبار، اقدام به تشکیل ارکستری با شرکت نوازندگان،خوانندگان و آهنگسازان صاحب نام آن دوره کرد. و اینگونه نطفه ی گلها در آشفته بازار موسیقی ایران بسته شد

آغاز پخش برنامه گل‌های رنگارنگ در سال ۱۳۳۴ از رادیو تهران حاصل این کوشش وی بود. او را باید موسس برنامه‌های موسیقی «گل‌های رنگارنگ»، «گل‌های جاویدان»، «یک شاخه گل»، «گل‌های صحرایی» و «برگ سبز» دانست. برنامه‌های او تحولی در موسیقی رادیو به وجود آورد.برنامه گلهای رنگارنگ که با صدای خانم مرضیه آغاز شد بیشتر خواندن شعر و همراهی یک ساز بود که بعدها رفته رفته به آواز و موسیقی تبدیل شد. همکاری استادان موسیقی ایرانی مانند ابوالحسن صبا، غلامحسین بنان، بانو مرضیه ومرتضی محجوبی شناخت پیرنیا از شعر و ادب و موسیقی ایران و وسواس و سلیقه او در انتخاب اشعار و قطعات موسیقی باعث استقبال مردم از برنامه گل‌ها شد.گلهای صحرایی انوشه صدیقه سادات رسولی معروف به روشنک گوینده رادیو ایران و برنامه گلها بود. تا آنجا که اطلاع دارم، خانم روشنک درکوچه ای موسوم به گل‌سرخ ( نزدیک حسن اباد زرگنده) در منطقه قلهک ـ زرگنده تهران زندگی می‌کردند.یادش بخیر ..روحش شاد
پیوسته دلت شاد و لبت خندان باد
روشنک در سال ۱۳۲۷ واردخدمت در رادیو ایران شد و تا سال ۱۳۳۴ در بخش‌های مختلف گویندگی می‌کرد. او گوینده برنامه گلها بود و بسیاری از مردم ایران این برنامه را با صدای او که اشعار را به درستی دکلمه می‌کرد، می‌شناسند و تاثیر گویش او در فراگیری اشعار ادبیات فارسی برای مردم هم چنان در اذهان، به عنوان یک خاطره زیبا باقی مانده‌است.
درآغاز «کوکب پرنیان»، گویندهو شعرخوان زن در برنامه‏ی «گل‏ها» بود. کمی بعد که صدیقه‏ی سادات رسولی جای او را گرفت، به توصیه‏ی داود پیرنیا (حافظ موسیقی اصیل و ناشر ادبیات ایران)، نام روشنک را بر خود نهاد. تکیه کلام روشنک این جمله بود: «پیوسته دلت شاد و لبت خندان باد»

خانم روشنک در یک برنامه رادیویی (همین برنامه که تقدیم کردم )چنین می‌گوید:
«نام اصلی من صدیقه سادات رسولی است در سال ۱۳۲۷، با سمت گویندگی وارد خدمت رادیو شدم و تا سال ۱۳۳۴ در قسمت های مختلف رادیو گویندگی می‌کردم. زمانی که می‌خواستم وارد رادیو شوم، ۸۱ نفر جهت گویندگی شرکت کرده بودند که از میان آنان قبول شدم کسانی که از من امتحان گرفتند: مرحوم سعید نفیسی، حسینقلی مستعان، حسین زاهدی، مرحوم صبحی و چند نفر دیگر هم بودند که الان یادم نیست مرحوم پیرنیا از برنامه سوم گلها مرا دعوت به همکاری کردند. نام روشنک را هم ایشان برایم انتخاب کرد.....یادش بخیر ..روحش شاد ،،یادش بخیر .. روحش شاد ..