شاختايی-دوتار-استاد محمد حسين يگانه

ستاد حاج حسین یگانه فرزند رمضان متولد ۱۲۹۷ در روستای داغیان از توابع قوچان دیده به جهان گشود.تحصیلات ابتدایی خود را در مکتبخانه گذرانده بود، مدرک ششم نظام قدیم را درهمان روستا گرفت، استاد یگانه در کنار کار کشاورزی به آرایشگری و طبابت سنتی نیز اشتغال داشت، وی در ایام جوانی قریهٔ داغیان را ترک کرد و دوران جوانی خود را به مدت هفت سالدر روستای تیتکانلو به سر برد، در آن روزگار استاد با دوتار آشنایی مختصری داشت و به سبک قدیم دوتار می‌نواخت، از قضا مهمان ناآشنایی به خانهٔ او می‌آید در حالیکه استاد یگانه مشغول نواختن بود، دوتار را از او گرفته کوک می‌کند، و یک مقام می‌نوازد، چنان که حسین یگانه دوتار زدن خود را فراموش می‌کند و این مهمان ناآشنا که پیرمردی بود خود را جوزانی معرفی می‌کند. محمد حسین یگانه در آن زمان اسم استاد جوزانی زیاد شنیده بود اما هیچوقت خودش را ندیده بود، همین دیدار باعث شد، یگانه به مدت سه ماه شاگرد استاد جوزانی شود و نواختن دوتار را ماهرانه و استادانه از او فرا گیرد. استاد علاوه بر نواختن دوتار دارای صدای گرم و رسایی بود بویژه وقتی ایشان در کار نمایشگری از قبیل: شبیه‌خوانی، هیاتهای مذهبی و ... همراهی می‌کرد. همچنین با هنر نقالی آشنایی کامل داشت و شاهنامهٔ فردوسی را بخوبی می‌خواند. وی از جمله بخشی‌های معروف شمال خراسان بود که در سال ۱۳۷۱ درگذشت.[۱]

استاد یگانه دوتارش را ترکی می‌دانست؛ اما به ترکی، کردی و فارسی آواز می‌خواند. وی همچنین از مقامهای ترکمنی، درگزی، قوچانی، کردی و باخرزی در اجراهایش استفاده می‌کرد.
از ابتکارات استاد یگانه می‌توان به ترجمهٔ منظوم متون ترکی برخی از منظومه‌ها همچون زهره و طاهر و ابراهیم ادهم به زبان فارسی اشاره کرد.

با مهر و احترام
ايمان صادق زاده