به منظور آگاهی از افزوده شدن کتابهای جدید، به کانال ما بپیوندید:
https://bit.ly/32WNB6G
کتاب صوتی انسان در جستجوی معنا اثر ویکتور فرانکل
این کتاب گویا یکی از بهترین نمونههای «ادبیات روانشناسانه» است که روایت زندگی «دکتر ویکتور فرانکل» در اردوگاه کار اجباری رژیم نازی و داستان زنده ماندن او را شرح میدهد.
راوی داستان، دکتر ویکتور فرانکل، دربارهی وضعیت اسیرانی میگوید که در اردوگاههای نازی بودند و اینکه اوضاع آنها مترادف بود با هراس، اتاق گاز، کورههای آدمسوزی، کشتارهای گروهی و سقوط در گودالها و گورهای دستهجمعی.
او گفت: من به یاد چوبهی دار میافتادم و سرهایی که از آن آویزان بود. سرشار از هراس بودم و احساس میکردم این هراس برایم لازم است. چون میباید قدمبهقدم با این زندگی پر از وحشت خو میگرفتم. او همچنین اشاره کرد: زندانی اردوگاههای نازی بهمحض ورود به آن منطقه، اول از همه نگران خانه و خانوادهی خود است. گاهی فشار این عواطف بهقدری حاد است که آدم از حسرت دق میکند؛ اما مدتی بعد این نگرانی از بین میرود و جایش را نفرت و بیزاری از زندانبانان و نگهبانان میگیرد. در نهایت هم تنفر از زشتی محیط بر همهی احساسات آدمی غلبه میکند. او گفت که من همیشه بعد از بیگاری روزانه در روی تختخواب به فکر نوشتن بودم. کاغذهایی پیدا کرده بودم و سعی میکردم وقایع زندان را بنویسم و آنها را تجزیهوتحلیل کنم. او گفت از بیماری تیفوس که دیگران گرفته بودند و به او هم منتقل کردند، سخت نزار و ضعیف شده بود و ... .
«ویکتور امیل فرانکل» روانپزشک و نویسندهی اتریشی است که اوایل قرن بیستم در وین به دنیا آمد و از سالهای دبیرستان در مسیر روانکاوی و خلق تئوریهای جدید آن گام برداشت و تا پایان قرن بیستم در همین مسیر حرکت کرد. او زادهی ۲۶ مارس ۱۹۰۵ است و در سال ۱۹۹۷ در ۹۲سالگی براثر سکتهی قلبی جان سپرد.
او در طول زندگی حرفهای خود کتابهای متعددی در حوزهی رواندرمانی منتشر کرد، دهها مدرک دکتری افتخاری گرفت و بهعنوان استاد مهمان در بهترین دانشگاههای جهان تدریس کرد؛ دانشگاههایی همچون «هاروارد، ساترن متدیست، دوکسن و...».
ویکتور فرانکل از زمان کودکی به پزشکی علاقه داشت و در دوران دبیرستان علاقهاش به رواندرمانی و فیلسوفان این حوزه بیشتر شد. او در این زمان در سخنرانیهایی با موضوع روانشناسیِ کاربردی شرکت میکرد. نوجوان بود که یکی از یادداشتهای خود را در زمینهی روانکاوی برای فروید فرستاد و بعدتر همین یادداشت در نشریهی بینالمللی روانکاوی منتشر شد.
ویژگی مهم ویکتور فرانکل این بود که هیچگاه و در هیچ دورهای از زندگیاش کار و حرفهی خود را متوقف نکرد. او در سال ۱۹۲۸، زمانی که دانشجوی پزشکی بود و مشغول روانپزشکی و عصبشناسی با تمرکز بر خودکشی و افسردگی بود، مرکز مشاورهی رایگان نوجوان را در وین مدیریت میکرد و چند شعبه در باقی شهرها راهاندازی کرد و روانشناسان مشهوری چون «شارلوت بولر» و «اروین وکسبرگ» با او در این پروژه همکاری کردند. پس از این، توجه بینالمللی به فرانکل بیشتر شد؛ او به برلین، پراگ و بوداپست دعوت شد تا دربارهی حرفه و رویکردش سخنرانی کند.
سال ۱۹۴۲ فرانکل را به همراه همسر، پدر، مادر و برادرش دستگیر کردند و به اردوگاه کار اجباری ترزین بردند. یک سال پیش از آن فرانکل با همسرش، «تیلی گروسر»، پرستار بیمارستان روچیلد، ازدواج کرده بود. پدر او ظرف شش ماه در آنجا بهعلت فرسودگی حاصل از کار اجباری از بین رفت. در طول سه سال، فرانکل میان ۴ اردوگاه کار اجباری، از جمله «آشویتس»، جایی که برادرش و مادرش کشته شدند، منتقل شد. همسر او در برگن بلزن (یکی از بزرگترین اردوگاههای کار اجباری نازیها که در سال ۱۹۴۰ در جنوبغربی شهر برگن تأسیس شد) درگذشت. در این اردوگاه بیش از ۵۰ هزار یهودی، لهستانی و روس به قتل رسیدند.
در ۲۷ آوریل ۱۹۴۵ اردوگاه توسط نیروهای آمریکایی آزاد شد و ویکتور فرانکل دریافت که دیگر خانوادهای ندارد. او تا زمانی که در اردوگاههای کار سعی در حفظ جان خود داشت، امیدوار بود که دوباره خانوادهی خود را خواهد دید و تمام تلاش خود را میکرد تا باقی زندانیان را از خودکشی بازدارد؛ اما از اعضای خانوادهاش تنها خواهری مهاجرتکرده به استرالیا برایش باقی ماند.
یک سال پیش از دستگیری و انتقال ویکتور فرانکل به اردوگاه کار اجباری، او مشغول نوشتن اولین نسخه از کتاب «دکتر و روح» بود؛ کتابی که منطق ساختاری رواندرمانی او را شرح میداد. این اثر منتشر نشد و دستنوشتههای فرانکل در انتقال به اردوگاه با لباسهایش از او گرفته شد و او محبوس در اردوگاه تلاش میکرد تا آن را دوباره به قلم درآورد.
در سال ۱۹۴۶ او نخستین نسخه از کتاب را منتشر کرد؛ با فصلی دربارهی روانشناسی اردوگاههای کار اجباری. این کتاب جزو نخستین کتابهای چاپشده در وین، پس از جنگ است.
ویکتور فرانکل ظرف ۹ روز کتابی منتشر کرد که تا امروز استقبال بینظیری از آن شده است؛ «انسان در جستوجوی معنا». البته نام آلمانی این کتاب در آن سال چیز دیگری بود؛ «روانشناس اردوگاه کار اجباری».
این کتاب در سال ۱۹۵۹ با نام انگلیسی «انسان در جستوجوی معنا» در آمریکا منتشر شد و در سال ۱۹۹۱ یکی از ده کتاب تأثیرگذار آمریکا شناخته شد. این اثر فرانکل بهعنوان الهامبخشترین و یکی از مهمترین آثار قرن بیستم محسوب میشود.
کتاب مرجع
Man’s Search for Ultimate Meaning - ۱۹۴۶
Author: Viktor Frankl
Genre: Psychology
راوی: بهروز رضوی
#کتاب_گویا_صوتی
#بهروز_رضوی
#ویکتور_فرانکل
لازم به ذکر است که این کتاب گویا، اقتباسی بوده و بصورت خلاصه شده بمنظور پخش رادیویی، بازنویسی شده است
00:00:00 فصل اول
00:08:44 فصل دوم
00:19:02 فصل سوم
00:29:21 فصل چهارم
00:39:37 فصل پنجم
https://bit.ly/32WNB6G
کتاب صوتی انسان در جستجوی معنا اثر ویکتور فرانکل
این کتاب گویا یکی از بهترین نمونههای «ادبیات روانشناسانه» است که روایت زندگی «دکتر ویکتور فرانکل» در اردوگاه کار اجباری رژیم نازی و داستان زنده ماندن او را شرح میدهد.
راوی داستان، دکتر ویکتور فرانکل، دربارهی وضعیت اسیرانی میگوید که در اردوگاههای نازی بودند و اینکه اوضاع آنها مترادف بود با هراس، اتاق گاز، کورههای آدمسوزی، کشتارهای گروهی و سقوط در گودالها و گورهای دستهجمعی.
او گفت: من به یاد چوبهی دار میافتادم و سرهایی که از آن آویزان بود. سرشار از هراس بودم و احساس میکردم این هراس برایم لازم است. چون میباید قدمبهقدم با این زندگی پر از وحشت خو میگرفتم. او همچنین اشاره کرد: زندانی اردوگاههای نازی بهمحض ورود به آن منطقه، اول از همه نگران خانه و خانوادهی خود است. گاهی فشار این عواطف بهقدری حاد است که آدم از حسرت دق میکند؛ اما مدتی بعد این نگرانی از بین میرود و جایش را نفرت و بیزاری از زندانبانان و نگهبانان میگیرد. در نهایت هم تنفر از زشتی محیط بر همهی احساسات آدمی غلبه میکند. او گفت که من همیشه بعد از بیگاری روزانه در روی تختخواب به فکر نوشتن بودم. کاغذهایی پیدا کرده بودم و سعی میکردم وقایع زندان را بنویسم و آنها را تجزیهوتحلیل کنم. او گفت از بیماری تیفوس که دیگران گرفته بودند و به او هم منتقل کردند، سخت نزار و ضعیف شده بود و ... .
«ویکتور امیل فرانکل» روانپزشک و نویسندهی اتریشی است که اوایل قرن بیستم در وین به دنیا آمد و از سالهای دبیرستان در مسیر روانکاوی و خلق تئوریهای جدید آن گام برداشت و تا پایان قرن بیستم در همین مسیر حرکت کرد. او زادهی ۲۶ مارس ۱۹۰۵ است و در سال ۱۹۹۷ در ۹۲سالگی براثر سکتهی قلبی جان سپرد.
او در طول زندگی حرفهای خود کتابهای متعددی در حوزهی رواندرمانی منتشر کرد، دهها مدرک دکتری افتخاری گرفت و بهعنوان استاد مهمان در بهترین دانشگاههای جهان تدریس کرد؛ دانشگاههایی همچون «هاروارد، ساترن متدیست، دوکسن و...».
ویکتور فرانکل از زمان کودکی به پزشکی علاقه داشت و در دوران دبیرستان علاقهاش به رواندرمانی و فیلسوفان این حوزه بیشتر شد. او در این زمان در سخنرانیهایی با موضوع روانشناسیِ کاربردی شرکت میکرد. نوجوان بود که یکی از یادداشتهای خود را در زمینهی روانکاوی برای فروید فرستاد و بعدتر همین یادداشت در نشریهی بینالمللی روانکاوی منتشر شد.
ویژگی مهم ویکتور فرانکل این بود که هیچگاه و در هیچ دورهای از زندگیاش کار و حرفهی خود را متوقف نکرد. او در سال ۱۹۲۸، زمانی که دانشجوی پزشکی بود و مشغول روانپزشکی و عصبشناسی با تمرکز بر خودکشی و افسردگی بود، مرکز مشاورهی رایگان نوجوان را در وین مدیریت میکرد و چند شعبه در باقی شهرها راهاندازی کرد و روانشناسان مشهوری چون «شارلوت بولر» و «اروین وکسبرگ» با او در این پروژه همکاری کردند. پس از این، توجه بینالمللی به فرانکل بیشتر شد؛ او به برلین، پراگ و بوداپست دعوت شد تا دربارهی حرفه و رویکردش سخنرانی کند.
سال ۱۹۴۲ فرانکل را به همراه همسر، پدر، مادر و برادرش دستگیر کردند و به اردوگاه کار اجباری ترزین بردند. یک سال پیش از آن فرانکل با همسرش، «تیلی گروسر»، پرستار بیمارستان روچیلد، ازدواج کرده بود. پدر او ظرف شش ماه در آنجا بهعلت فرسودگی حاصل از کار اجباری از بین رفت. در طول سه سال، فرانکل میان ۴ اردوگاه کار اجباری، از جمله «آشویتس»، جایی که برادرش و مادرش کشته شدند، منتقل شد. همسر او در برگن بلزن (یکی از بزرگترین اردوگاههای کار اجباری نازیها که در سال ۱۹۴۰ در جنوبغربی شهر برگن تأسیس شد) درگذشت. در این اردوگاه بیش از ۵۰ هزار یهودی، لهستانی و روس به قتل رسیدند.
در ۲۷ آوریل ۱۹۴۵ اردوگاه توسط نیروهای آمریکایی آزاد شد و ویکتور فرانکل دریافت که دیگر خانوادهای ندارد. او تا زمانی که در اردوگاههای کار سعی در حفظ جان خود داشت، امیدوار بود که دوباره خانوادهی خود را خواهد دید و تمام تلاش خود را میکرد تا باقی زندانیان را از خودکشی بازدارد؛ اما از اعضای خانوادهاش تنها خواهری مهاجرتکرده به استرالیا برایش باقی ماند.
یک سال پیش از دستگیری و انتقال ویکتور فرانکل به اردوگاه کار اجباری، او مشغول نوشتن اولین نسخه از کتاب «دکتر و روح» بود؛ کتابی که منطق ساختاری رواندرمانی او را شرح میداد. این اثر منتشر نشد و دستنوشتههای فرانکل در انتقال به اردوگاه با لباسهایش از او گرفته شد و او محبوس در اردوگاه تلاش میکرد تا آن را دوباره به قلم درآورد.
در سال ۱۹۴۶ او نخستین نسخه از کتاب را منتشر کرد؛ با فصلی دربارهی روانشناسی اردوگاههای کار اجباری. این کتاب جزو نخستین کتابهای چاپشده در وین، پس از جنگ است.
ویکتور فرانکل ظرف ۹ روز کتابی منتشر کرد که تا امروز استقبال بینظیری از آن شده است؛ «انسان در جستوجوی معنا». البته نام آلمانی این کتاب در آن سال چیز دیگری بود؛ «روانشناس اردوگاه کار اجباری».
این کتاب در سال ۱۹۵۹ با نام انگلیسی «انسان در جستوجوی معنا» در آمریکا منتشر شد و در سال ۱۹۹۱ یکی از ده کتاب تأثیرگذار آمریکا شناخته شد. این اثر فرانکل بهعنوان الهامبخشترین و یکی از مهمترین آثار قرن بیستم محسوب میشود.
کتاب مرجع
Man’s Search for Ultimate Meaning - ۱۹۴۶
Author: Viktor Frankl
Genre: Psychology
راوی: بهروز رضوی
#کتاب_گویا_صوتی
#بهروز_رضوی
#ویکتور_فرانکل
لازم به ذکر است که این کتاب گویا، اقتباسی بوده و بصورت خلاصه شده بمنظور پخش رادیویی، بازنویسی شده است
00:00:00 فصل اول
00:08:44 فصل دوم
00:19:02 فصل سوم
00:29:21 فصل چهارم
00:39:37 فصل پنجم
- دسته بندی
- کتاب صوتی
- برچسب
- کتاب صوتی, audio book, audiobook
وارد شوید یا ثبت نام کنید تا دیدگاه ارسال کنید.
اولین نفری باشید که دیدگاه ارائه می کند