Dariush & Nina - Ey Gole Tazeh ✿⊱╮ داریوش و نینا - دکلمه ای گل تازه

اي گل تازه ✿⊱╮ http://babakoohi.blogfa.com/post-186.aspx

✿⊱╮

اي گل تازه که بويي ز وفا نيست ترا
خبر از سرزنش خار جفا نيست ترا
ما اسير غم و اصلا غم ما نيست ترا
با اسيرغم خود رحم چرا نيست ترا
مدتي شد که در آزارم و مي داني تو
به کمند تو گرفتارم و مي داني تو
از غم عشق تو بيمارم و مي داني تو
داغ عشق تو به جان دارم و مي داني تو
خون دل از مژه مي بارم و مي داني تو
از براي تو چنين زارم و مي داني تو
از زبان تو حديثي نشنودم هرگز
از تو شرمنده يک حرف نبودم هرگز
مکن آن نوع که آزرده شوم از خويت
دست بردل نهم و پابکشم از کويت
گوشه اي گيرم و من بعد نيايم سويت
نکنم بار دگر ياد قد دلجويت
ديده پوشم ز تماشاي رخ نيکويت
سخني گويم و شرمنده شوم از رويت
بشنو پند و مکن قصد دل آزرده خويش
ورنه بسيار پشيمان شوي از کرده خويش
چند صبح آيم و از خاک درت شام روم
از سر کوي تو خودکام به ناکام روم
صد دعا گويم و آزرده به دشنام روم
از پي ات آيم و با من نشوي رام روم
دور دور از تو من تيره سرانجام روم
نبود زهره که همراه تو يک گام روم
کس چرا اين همه سنگين دل و بدخو باشد؟
جان من اين روشي نيست که نيکو باشد
از چه با من نشوي يار چه مي پرهيزي؟
يارشو با من بيمار چه مي پرهيزي؟
چيست مانع، ز من زار چه مي پرهيزي؟
بگشا لعل شکربار چه مي پرهيزي؟
حرف زن اي بت خونخوار چه مي پرهيزي؟
نه حديثي کني اظهار چه مي پرهيزي؟
که تو را گفت به ارباب وفا حرف مزن
چين بر ابرو زن و يکبار به ما حرف نزن
درد من کشته شمشير بلا ميداند
سوز من سوخته داغ جفا مي داند
مسکنم ساکن صحراي فنا ميداند
عاشقي همچو منت نيست! خدا مي داند
چاره من کن و مگذار که بيچاره شوم
سر خود گيرم و از کوي تو آواره شوم
از سرکوي تو با ديده تر خواهم رفت
چهره آلوده به خوناب جگر خواهم رفت
تا نظر مي کني از پيش نظر خواهم رفت
گر نرفتم ز درت شام، سحر خواهم رفت
نه که اين بار چو هربار دگر خواهم رفت
نيست باز آمدنم باز، اگر خواهم رفت
چند در کوي تو با خاک برابر باشم؟
چند پامال جفاي تو ستمگر باشم؟
چند پيش تو به قدر از همه کمتر باشم؟
از تو چند اي بت بدکيش مکدر باشم؟
مي روم تا به سجود بت ديگر باشم!
باز اگر سجده کنم پيش تو کافر باشم
.......