Forgotten Childhood Documentary - مستند کودکی فراموش شده

کارگردان مستند «کودکی فراموش شده» درباره سختی ها و شرایطی که برای ساخت این مستند وجود داشت، سخن گفت.

به گزارش خبرنگار مهر، رضا فرهمند تا کنون کارگردانی مستندهایی چون «اتاق صعود» برنده سیمرغ بلورین بهترین فیلم نیمه بلند از جشنواره فجر، «خیابان خانه من است» و «لطفا بوق بزنید» برنده جایزه بهترین مستند نیمه بلند جشنواره «سینماحقیقت» را بر عهده داشته است. جنگ، صلح، معلولیت و گردشگری موضوع اصلی مستندهای وی را تشکیل می دهد. فرهمند در حال حاضر مستندی با عنوان «کودکی فراموش شده» با موضوع کودکان سوری آواره از جنگ را ساخته است که برای حضور در بخش مستند های جشنواره سی و پنجم فیلم فجر آماده می شود.

فرهمند در گفتگویی درباره وضعیت کودکان جنگ زده سوری و ساخت فیلمی درباره آنها سخن گفته است.

* چه انگیزه ای باعث شد به سراغ ساخت مستند «کودکی فراموش شده» بروید؟

- هنگام ورود به ترکیه و شهر ازمیر، با فضایی مواجه شدیم که هر انسانی را به روزهای جنگ و آوارگی می برد. به ویژه کسانی که در نوستالژی کودکی خود این صحنه ها را تجربه کرده اند. باید بگویم به روزهای جنگ ایران و عراق بازگشتم و تجربه های کودکیم از صداهای آژیر خطر و همه لحظه هایی که نمی تواند از ذهن و شخصیت هیچ انسانی پاک شود، در ذهنم تداعی شد. بنابراین با وجود همه مشکلات و موانعی که بر سر راه این گونه فیلم ها وجود دارد، خود را به قصه های غیر قابل پیش بینی این فیلم سپردم.

* ایده اولیه ساخت این فیلم در چند کشور و طی چه مراحلی شکل گرفت؟

- در حقیقت ایده اولیه این فیلم در همان مقطعی شکل گرفت که پیکر کودکی به نام آیلان در سواحل ترکیه در مقیاس وسیعی رسانه ای شد. این ایده همان زمان در گفتگو با امیراطهر سهیلی در من انگیزه ای به وجود آورد و تصمیم بر این شد که پس از یک پروسه پژوهشی به ترکیه سفر کنیم و یک ماه بعد به ترکیه رفتیم. ما با این امید به ترکیه وارد شده بودیم که بتوانیم به خانواده های مهاجران نزدیک شویم اما ماجرا این بود که نفوذ به خانواده های مهاجران فرآیند بسیار پیچیده و دشواری داشت و در نهایت عوامل مختلف دست به دست هم دادند تا ساختار متفاوت این فیلم در روایت کودکان از خودشان شکل بگیرد. در میان این عوامل یکی حضور کمیل سهیلی بود که سال ها به عنوان دستیار من در کنارم بود و دیگری تجربه موفق من در سال های گذشته.