آستر اولیه تسلا رو پاشیدم !!????

در طول سال‌ها، فناوری آسترهای رنگ تکامل پیدا کرده و امروزه انواع مختلفی از آن‌ها در صنعت خودروسازی مورد استفاده قرار می‌گیرند. از روش‌های سنتی رنگ‌آمیزی با رنگ‌های روغنی گرفته تا پوشش‌های مدرن بر پایه فناوری‌های الکترواستاتیکی، آسترهای رنگ همواره بهبود یافته‌اند تا عملکرد و دوام بهتری را ارائه دهند.

در این مقاله، تاریخچه به‌وجود آمدن آسترهای رنگ خودرو، انواع آن‌ها و تعداد لایه‌های مورد استفاده در رنگ‌آمیزی خودروها را بررسی می‌کنیم.

۱. تاریخچه به‌وجود آمدن آسترهای رنگ خودرو

۱.۱. دوران اولیه رنگ‌آمیزی خودرو (اوایل قرن بیستم)

در اوایل قرن بیستم، صنعت خودروسازی هنوز در مراحل ابتدایی خود قرار داشت و روش‌های رنگ‌آمیزی بسیار ساده بودند. در آن زمان، از رنگ‌های روغنی که بیشتر در صنعت چوب و مبلمان استفاده می‌شد، برای رنگ‌آمیزی خودروها بهره می‌بردند. این رنگ‌ها بسیار کند خشک می‌شدند و نیاز به چندین روز زمان برای تکمیل فرآیند رنگ‌آمیزی داشتند. علاوه بر این، رنگ‌های روغنی در برابر شرایط جوی مقاوم نبودند و به‌سرعت دچار ترک، رنگ‌پریدگی و خوردگی می‌شدند.

در این دوران، استفاده از آسترهای خاص برای رنگ‌آمیزی خودروها رایج نبود. بدنه خودروها مستقیماً با رنگ روغنی پوشش داده می‌شد و در صورت نیاز به رنگ‌آمیزی مجدد، معمولاً سطح بدنه را سنباده زده و یک لایه رنگ دیگر روی آن اعمال می‌کردند.

۱.۲. ظهور رنگ‌های نیتروسلولزی و استفاده از آستر (دهه ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰)

با پیشرفت فناوری، در دهه ۱۹۲۰ شرکت دوپونت (DuPont) یک نوع رنگ نیتروسلولزی به نام دوکولاک (Duco Lacquer) معرفی کرد که سریع‌تر خشک می‌شد و سطحی براق‌تر و مقاوم‌تر ایجاد می‌کرد. در این دوره بود که استفاده از آسترهای اولیه آغاز شد. این آسترها به‌طور خاص برای افزایش چسبندگی رنگ نهایی و جلوگیری از زنگ‌زدگی طراحی شدند.

استفاده از آسترهای اولیه باعث شد که رنگ‌آمیزی خودروها بهبود یابد و دوام آن افزایش یابد. خودروهای این دوره عمدتاً از یک لایه آستر و یک یا دو لایه رنگ نهایی تشکیل می‌شدند.

۱.۳. پیشرفت رنگ‌های آلکیدی و پلی‌اورتان (دهه ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰)

در دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰، فناوری رنگ‌آمیزی خودروها با معرفی رنگ‌های آلکیدی و پلی‌اورتان بهبود پیدا کرد. این رنگ‌ها دوام بیشتری داشتند و امکان استفاده از چندین لایه آستر و رنگ نهایی را فراهم کردند.

آسترهای مورد استفاده در این دوره شامل موارد زیر بودند:

• آسترهای فسفاته: برای افزایش چسبندگی رنگ به فلز و جلوگیری از خوردگی.
• آسترهای پلی‌اورتان: مقاوم در برابر مواد شیمیایی و شرایط جوی سخت.
• آسترهای اپوکسی: با چسبندگی و مقاومت بالا در برابر رطوبت.

در این دوران، خودروها معمولاً با دو یا سه لایه آستر رنگ‌آمیزی می‌شدند که به مقاومت بدنه و کیفیت رنگ نهایی کمک می‌کرد.

۱.۴. ورود رنگ‌های پایه آب و آسترهای الکترواستاتیکی (دهه ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰)

در دهه ۱۹۸۰، با افزایش نگرانی‌های زیست‌محیطی، استفاده از رنگ‌های پایه حلالی کاهش یافت و رنگ‌های پایه آب (Water-Based Paints) معرفی شدند. در همین دوره، فناوری آسترهای الکترواستاتیکی (Electrocoat Primers) توسعه یافت.

آسترهای الکترواستاتیکی به‌طور گسترده در صنایع خودروسازی به‌کار رفتند زیرا امکان پوشش یکنواخت‌تر و مقاوم‌تر را فراهم می‌کردند. این آسترها با استفاده از جریان الکتریکی به سطح بدنه جذب شده و به‌عنوان یک سد مقاوم در برابر زنگ‌زدگی عمل می‌کردند.

۱.۵. فناوری‌های مدرن آستر رنگ (دهه ۲۰۰۰ تاکنون)

امروزه، استفاده از رنگ‌های نانو، فناوری‌های خودترمیم‌شونده، و آسترهای پیشرفته‌ای که قابلیت ترکیب با رنگ‌های نهایی دارند، باعث شده است که فرآیند رنگ‌آمیزی خودروها سریع‌تر و با کیفیت بالاتری انجام شود.

۲. انواع آسترهای رنگ خودرو

آسترهای رنگ خودرو در چندین دسته کلی قرار می‌گیرند که هر یک برای اهداف خاصی طراحی شده‌اند.

۲.۱. آسترهای ضد‌زنگ (Anti-Corrosion Primers)

این نوع آسترها برای جلوگیری از خوردگی و زنگ‌زدگی بدنه فلزی خودرو استفاده می‌شوند. آسترهای فسفاته و اپوکسی از مهم‌ترین انواع این دسته هستند.

۲.۲. آسترهای پرکننده (Filler Primers)

این آسترها برای پر کردن نواقص سطحی، خراش‌های کوچک و سوراخ‌های ریز در بدنه خودرو استفاده می‌شوند. معمولاً بعد از سنباده‌زنی یک لایه از این آستر روی سطح اعمال می‌شود تا سطحی صاف و یکدست برای رنگ نهایی ایجاد شود.

۲.۳. آسترهای الکترواستاتیکی (Electrocoat Primers یا E-Coat)

این آسترها از طریق یک فرآیند الکترواستاتیکی به سطح فلز جذب شده و پوششی یکنواخت و بسیار مقاوم ایجاد می‌کنند.

۲.۴. آسترهای چسبنده (Adhesion Promoter Primers)

برای افزایش چسبندگی رنگ به سطوح خاص مانند پلاستیک یا فایبرگلاس، از این نوع آسترها استفاده می‌شود.

۲.۵. آسترهای چندمنظوره (2K Primers)

این آسترها ترکیبی از آسترهای ضد‌زنگ، پرکننده و چسبنده هستند و معمولاً در رنگ‌آمیزی‌های حرفه‌ای و صنعتی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

۳. خودروها چند لایه آستر دارند؟

تعداد لایه‌های آستر در خودروها بسته به نوع رنگ‌آمیزی و کیفیت مورد نظر متفاوت است. در صنعت خودروسازی مدرن، خودروها معمولاً دارای سه تا چهار لایه آستر هستند:

۱. آستر الکترواستاتیکی (E-Coat): اولین لایه که بدنه فلزی را در برابر زنگ‌زدگی محافظت می‌کند.
۲. آستر پرکننده: برای صاف کردن سطح و آماده‌سازی برای رنگ نهایی.
۳. آستر چسبنده: در صورت نیاز، برای افزایش چسبندگی رنگ روی سطوح خاص.
۴. آستر نهایی (Sealer): یک لایه نهایی برای محافظت بیشتر و بهبود چسبندگی رنگ اصلی.