اگر مصرف میکنید، کم مصرف کنید!
چطور بود این درس و این کلیپ؟
نظر شما چیست؟
از اینکه با کامنتهای عالی خودتان ما را حمایت و همراهی میکنید سپاسگزاریم
.
اجازه ندهید خبر شما را مصرف کند!
میدانم گوش نمیدهید اما اگر بخواهم با بیانات گهربارم! شما را به فیض برسانم فقط این نکته را میگویم که «خبر، آدم را مصرف میکند». درست مثل کراک، هروئین و شیشه!
فرد معتاد گمان میکند اوست که دارد مواد مصرف میکند درحالیکه این کراک است که آدم را ذرهذره میجود و آخرش هم کرم میاندازد به وجودش. خبر هم اینطور آرامآرام روح آدم را میخورد و استرس را میاندازد به جانش.
اگر کسبوکارتان خبر نیست، اینهمه اخبار را دنبال نکنید. اگر میتوانید دنیای پیرامونتان را به جای بهتری تبدیل بکنید، بفرمایید، این گوی و این میدان
اما این تصور که با دیدن اخبار فقر در آفریقا، ظلم در آمریکا، فساد در اروپا و... دارید کار مفیدی میکنید اشتباه است. خیلی اوقات ما معمولیها در اتفاقات کشور خودمان هم اندازهی تشتک نوشابه نقش نداریم. حرص عالم و آدم را نخورید، چون آنها هم حرص شما را نمیخورند.
دنبال کردن تمام اخبار ما را به فرد بهتری تبدیل نمیکند اما به یک انسان افسردهتر، چرا!
اطلاعات، دانش نیست. مثل کف روی آب فقط سرگرمکننده است. آگاهی عمیق میخواهید؟ کتاب بخوانید، فیلم و موسیقی خوب ببینید. سفر بروید. با آدمهایی که دوستشان دارید حرف بزنید.
شاید رکورد سرانهی مصرف اخبار دنیا مربوط به ما ایرانیها باشد. یعنی اگر الان خبرنگاری به مادربزرگ من در غرب کشور زنگ بزند، او جوری آخرین تحولات دنیا را تحلیل میکند که آنتنهای صداوسیما از روی بامها بریزد. دلیل اینهمه اعتیاد به اخبار را بگذریم
.
رسانهها مغازههایی هستند که بیشتر اوقات خوراکیهای گندیدهای به اسم خبر را به شما میفروشند. نخورید. مسموم میشوید. مثل چشیدن سم، هر روز و بی صدا در نهایت شما را میکُشد.
شما یک زن خانهدار یا کارمند هستید، یک مادر یا پدر، دختر یا پسر معمولی، نه عضو خبرگزاری آسوشیتدپرس. بسیاری از آنها هم اینقدر خبرها را دنبال نمیکنند. به همهچیز واکنش نشان نمیدهند.
دیدن ویدئوی جزغالهشدن کارگران بنگلادشی یا ضجه زدن مادر فرزندازدستدادهی آفریقایی چه فضیلتی دارد جز اینکه روح مادر من که نه دبیرکل سازمان ملل است و نه رئیسجمهوری در آن قاره را فرسودهتر کند؟
زندگی کنید. زندگی لزوماً این نیست که ته اخبار را دربیاورید. ببینید و بگذرید. جرعهنوشی کنید نه اینکه دبهی بیستلیتری را سر بکشید!
یک مشت دیوانه هستند که کارشان این است، خدا زده پس کلهشان و از صبح تا شب لابهلای فساد اداری و قتل و کشتار و دروغ و دغل غوطه میخورند و شب هم خواب این چیزها را میبینند. شما از خودتان مراقبت کنید. اجازه ندهید خبرهای بد کرم بیندازد به روحتان.
تشویقتان نمیکنم به بیخبری از عالم یا غلتیدن به دامن هپروت، اما اگر مصرف میکنید، کممصرف کنید. هرچیزی را...!
چطور بود این درس و این کلیپ؟
نظر شما چیست؟
از اینکه با کامنتهای عالی خودتان ما را حمایت و همراهی میکنید سپاسگزاریم
.
اجازه ندهید خبر شما را مصرف کند!
میدانم گوش نمیدهید اما اگر بخواهم با بیانات گهربارم! شما را به فیض برسانم فقط این نکته را میگویم که «خبر، آدم را مصرف میکند». درست مثل کراک، هروئین و شیشه!
فرد معتاد گمان میکند اوست که دارد مواد مصرف میکند درحالیکه این کراک است که آدم را ذرهذره میجود و آخرش هم کرم میاندازد به وجودش. خبر هم اینطور آرامآرام روح آدم را میخورد و استرس را میاندازد به جانش.
اگر کسبوکارتان خبر نیست، اینهمه اخبار را دنبال نکنید. اگر میتوانید دنیای پیرامونتان را به جای بهتری تبدیل بکنید، بفرمایید، این گوی و این میدان
اما این تصور که با دیدن اخبار فقر در آفریقا، ظلم در آمریکا، فساد در اروپا و... دارید کار مفیدی میکنید اشتباه است. خیلی اوقات ما معمولیها در اتفاقات کشور خودمان هم اندازهی تشتک نوشابه نقش نداریم. حرص عالم و آدم را نخورید، چون آنها هم حرص شما را نمیخورند.
دنبال کردن تمام اخبار ما را به فرد بهتری تبدیل نمیکند اما به یک انسان افسردهتر، چرا!
اطلاعات، دانش نیست. مثل کف روی آب فقط سرگرمکننده است. آگاهی عمیق میخواهید؟ کتاب بخوانید، فیلم و موسیقی خوب ببینید. سفر بروید. با آدمهایی که دوستشان دارید حرف بزنید.
شاید رکورد سرانهی مصرف اخبار دنیا مربوط به ما ایرانیها باشد. یعنی اگر الان خبرنگاری به مادربزرگ من در غرب کشور زنگ بزند، او جوری آخرین تحولات دنیا را تحلیل میکند که آنتنهای صداوسیما از روی بامها بریزد. دلیل اینهمه اعتیاد به اخبار را بگذریم
.
رسانهها مغازههایی هستند که بیشتر اوقات خوراکیهای گندیدهای به اسم خبر را به شما میفروشند. نخورید. مسموم میشوید. مثل چشیدن سم، هر روز و بی صدا در نهایت شما را میکُشد.
شما یک زن خانهدار یا کارمند هستید، یک مادر یا پدر، دختر یا پسر معمولی، نه عضو خبرگزاری آسوشیتدپرس. بسیاری از آنها هم اینقدر خبرها را دنبال نمیکنند. به همهچیز واکنش نشان نمیدهند.
دیدن ویدئوی جزغالهشدن کارگران بنگلادشی یا ضجه زدن مادر فرزندازدستدادهی آفریقایی چه فضیلتی دارد جز اینکه روح مادر من که نه دبیرکل سازمان ملل است و نه رئیسجمهوری در آن قاره را فرسودهتر کند؟
زندگی کنید. زندگی لزوماً این نیست که ته اخبار را دربیاورید. ببینید و بگذرید. جرعهنوشی کنید نه اینکه دبهی بیستلیتری را سر بکشید!
یک مشت دیوانه هستند که کارشان این است، خدا زده پس کلهشان و از صبح تا شب لابهلای فساد اداری و قتل و کشتار و دروغ و دغل غوطه میخورند و شب هم خواب این چیزها را میبینند. شما از خودتان مراقبت کنید. اجازه ندهید خبرهای بد کرم بیندازد به روحتان.
تشویقتان نمیکنم به بیخبری از عالم یا غلتیدن به دامن هپروت، اما اگر مصرف میکنید، کممصرف کنید. هرچیزی را...!
- دسته بندی
- آموزش
وارد شوید یا ثبت نام کنید تا دیدگاه ارسال کنید.
اولین نفری باشید که دیدگاه ارائه می کند