دوگانه «روشنفکر-عامی» در فیلمهای عباس کیارستمی
تم غالب فیلمهای عباس کیارستمی در دهه هفتاد ایجاد تقابل میان «روشنفکر شهری» و «فرد عامی روستایی» است. در این فیلمها یک روشنفکر به بهانهای به دل روستا سفر میکند و با مردم روستا همکلام میشود. در نهایت روشنفکر متوجه میشود که مردم آنجا خیلی بهتر از او زندگی را میفهمند. آنها فلسفه زندگیای دارند که ساده اما منسجم است. فلسفهای بر مبنای نوعی «انساندوستی ساده»، «کار»، «مسئولیتپذیری» و «عشق به زیبایی» در اوج فقر و فلاکت. روبرت صافاریان در کتاب «سینمای عباس کیارستمی» به تحلیل دقیقتر این مساله پرداخته است.
تم غالب فیلمهای عباس کیارستمی در دهه هفتاد ایجاد تقابل میان «روشنفکر شهری» و «فرد عامی روستایی» است. در این فیلمها یک روشنفکر به بهانهای به دل روستا سفر میکند و با مردم روستا همکلام میشود. در نهایت روشنفکر متوجه میشود که مردم آنجا خیلی بهتر از او زندگی را میفهمند. آنها فلسفه زندگیای دارند که ساده اما منسجم است. فلسفهای بر مبنای نوعی «انساندوستی ساده»، «کار»، «مسئولیتپذیری» و «عشق به زیبایی» در اوج فقر و فلاکت. روبرت صافاریان در کتاب «سینمای عباس کیارستمی» به تحلیل دقیقتر این مساله پرداخته است.
- دسته بندی
- اندیشه و حکمت
- برچسب
- کیارستمی, فلسفه زندگی, سینما
وارد شوید یا ثبت نام کنید تا دیدگاه ارسال کنید.
اولین نفری باشید که دیدگاه ارائه می کند