به منظور اطلاع از اضافه شدن کتابهای جدید، در کانال ما عضو شوید:
https://bit.ly/32WNB6G
این کتاب نگاهی است به زندگی و آثار نمایشی و سینمایی «چارلی چاپلین»، یکی از بزرگترین و مشهورترین بازیگران و کارگردانان سینما و همچنین آهنگساز برجستهی هالیوود و برندهی جایزهی اسکار.
«سر چارلز اسپنسر چاپلین» در ۱۶ آوریل سال ۱۸۸۹ میلادی در شهر لندن به دنیا آمد. چارلی فرزند «جرالدین چاپلین»، نمایشگر تالارهای محلی موسیقی انگلیسی، بود.
والدین چاپلین، هر دو، بازیگر و آوازهخوان در سالن بزرگ شهر لندن بودند و پیش از سه سالگی او از هم جدا شدند.
چارلی آوازخواندن را از مادرش آموخت. بعدها مادرش به علت بیماری روانی در یک آسایشگاه بستری شد؛ اما پدرش زمانی که چارلی ۱۲ ساله بود، از دنیا رفت.
چاپلین یهودیزادهی فقیری بود که دوران کودکی را در دشواری و تنگدستی گذراند و در نخستین سالهای شکوفایی سینما در آمریکا، با تکیه بر خلاقیت و استعداد خود به اوج شهرت رسید.
او در سال ۱۹۱۰ به آمریکا رفت و با برادرانش استودیو چاپلین را تأسیس کردند. وی نخستین فیلمش را با نام «ساختن یک زندگی» که فیلمی کمدی بود، در سال ۱۹۱۴ آغاز کرد. با این فیلم، چاپلین به شهرت رسید و بهتدریج به محبوبترین هنرمند تاریخ سینما تبدیل شد و تهیهکنندگی آثارش را نیز بر عهده گرفت.
اما با فیلم دومش، مخمصه غریب مبیل (۱۹۱۴) شخصیت یک ولگرد کوچولو را معرفی کرد؛ شخصیتی که بعدها او را شهرهی آفاق ساخت و به یک نماد جهانی سینمایی از یک فرد عامی بدل کرد. شخصیتی با کفشهایی که برایش بزرگ بودند، شلواری گشاد و کتی تنگ که کلاه لبهدار دربی بر سر میگذاشت. شخصیتپردازی درخشان او، همراه با حرکات پانتومیم که چارلی تبحر بیمانندی در آن داشت، از ولگرد کوچولو انسانی ساخت که با جهان پیرامون خود به کلی بیگانه است.
چاپلین در سال ۱۹۱۹، به همراهی تعدادی از دوستان سینماییاش، اتحادیه سینماگران را تاسیس کرد. آن زمان این فرصت برای او پدید آمده بود تا پس از سالها، به دلمشغولیهای خود بپردازد و فارغ از نظام مافیایی حاکم بر هالیوود، حرف دل خویش را به زبان تصویر بیان کند.
بسیاری چارلی چاپلین را تنها یک کمدین موفق میدانند؛ حال آنکه او در طول زندگانی خود در زمینهی موسیقی نیز استعداد فراوانی از خود نشان داد. ساخت موسیقی فیلم کار عادی وی بود. موسیقی فیلم لایم لایت ساخته چاپلین در سال ۱۹۷۲ برنده جایزه اسکار شد.
«دیکتاتور بزرگ» نخستین فیلم کاملاً ناطق چاپلین بود که در اوضاع نابهسامان جهانی در دهه ۴۰ میلادی، اثری ضدّ نازی بود. این فیلم دربارهی دیکتاتوری اروپایی، در کشوری خیالی، است که دست به کشتار یهودیها میزند و اروپا را درگیر جنگ میکند.
برخی این فیلم را نپسندیدند و برخی جنبهی سیاسی آن را جدّی و برخی آن را به قدر کافی جدی نگرفتند. با این حال، این فیلم از نظر تجاری محبوبیت فراوانی پیدا کرد و چاپلین را همچنان به عنوان یک ستاره در اوج نگاه داشت.
سر انجام، سر چارلز اسپنسر چاپلین، در ۲۵ دسامبر سال ۱۹۷۷ در سن ۸۸ سالگی درگذشت.
کتاب مرجع
My autobiography
راوی: بهروز رضوی
ژانر: رمان
کاری از گروه ایران صدا و گروه کتاب خوان
#Ketabkhan#کتاب صوتی#کتاب گویا#کتاب خوان
https://bit.ly/32WNB6G
این کتاب نگاهی است به زندگی و آثار نمایشی و سینمایی «چارلی چاپلین»، یکی از بزرگترین و مشهورترین بازیگران و کارگردانان سینما و همچنین آهنگساز برجستهی هالیوود و برندهی جایزهی اسکار.
«سر چارلز اسپنسر چاپلین» در ۱۶ آوریل سال ۱۸۸۹ میلادی در شهر لندن به دنیا آمد. چارلی فرزند «جرالدین چاپلین»، نمایشگر تالارهای محلی موسیقی انگلیسی، بود.
والدین چاپلین، هر دو، بازیگر و آوازهخوان در سالن بزرگ شهر لندن بودند و پیش از سه سالگی او از هم جدا شدند.
چارلی آوازخواندن را از مادرش آموخت. بعدها مادرش به علت بیماری روانی در یک آسایشگاه بستری شد؛ اما پدرش زمانی که چارلی ۱۲ ساله بود، از دنیا رفت.
چاپلین یهودیزادهی فقیری بود که دوران کودکی را در دشواری و تنگدستی گذراند و در نخستین سالهای شکوفایی سینما در آمریکا، با تکیه بر خلاقیت و استعداد خود به اوج شهرت رسید.
او در سال ۱۹۱۰ به آمریکا رفت و با برادرانش استودیو چاپلین را تأسیس کردند. وی نخستین فیلمش را با نام «ساختن یک زندگی» که فیلمی کمدی بود، در سال ۱۹۱۴ آغاز کرد. با این فیلم، چاپلین به شهرت رسید و بهتدریج به محبوبترین هنرمند تاریخ سینما تبدیل شد و تهیهکنندگی آثارش را نیز بر عهده گرفت.
اما با فیلم دومش، مخمصه غریب مبیل (۱۹۱۴) شخصیت یک ولگرد کوچولو را معرفی کرد؛ شخصیتی که بعدها او را شهرهی آفاق ساخت و به یک نماد جهانی سینمایی از یک فرد عامی بدل کرد. شخصیتی با کفشهایی که برایش بزرگ بودند، شلواری گشاد و کتی تنگ که کلاه لبهدار دربی بر سر میگذاشت. شخصیتپردازی درخشان او، همراه با حرکات پانتومیم که چارلی تبحر بیمانندی در آن داشت، از ولگرد کوچولو انسانی ساخت که با جهان پیرامون خود به کلی بیگانه است.
چاپلین در سال ۱۹۱۹، به همراهی تعدادی از دوستان سینماییاش، اتحادیه سینماگران را تاسیس کرد. آن زمان این فرصت برای او پدید آمده بود تا پس از سالها، به دلمشغولیهای خود بپردازد و فارغ از نظام مافیایی حاکم بر هالیوود، حرف دل خویش را به زبان تصویر بیان کند.
بسیاری چارلی چاپلین را تنها یک کمدین موفق میدانند؛ حال آنکه او در طول زندگانی خود در زمینهی موسیقی نیز استعداد فراوانی از خود نشان داد. ساخت موسیقی فیلم کار عادی وی بود. موسیقی فیلم لایم لایت ساخته چاپلین در سال ۱۹۷۲ برنده جایزه اسکار شد.
«دیکتاتور بزرگ» نخستین فیلم کاملاً ناطق چاپلین بود که در اوضاع نابهسامان جهانی در دهه ۴۰ میلادی، اثری ضدّ نازی بود. این فیلم دربارهی دیکتاتوری اروپایی، در کشوری خیالی، است که دست به کشتار یهودیها میزند و اروپا را درگیر جنگ میکند.
برخی این فیلم را نپسندیدند و برخی جنبهی سیاسی آن را جدّی و برخی آن را به قدر کافی جدی نگرفتند. با این حال، این فیلم از نظر تجاری محبوبیت فراوانی پیدا کرد و چاپلین را همچنان به عنوان یک ستاره در اوج نگاه داشت.
سر انجام، سر چارلز اسپنسر چاپلین، در ۲۵ دسامبر سال ۱۹۷۷ در سن ۸۸ سالگی درگذشت.
کتاب مرجع
My autobiography
راوی: بهروز رضوی
ژانر: رمان
کاری از گروه ایران صدا و گروه کتاب خوان
#Ketabkhan#کتاب صوتی#کتاب گویا#کتاب خوان
- دسته بندی
- کتاب صوتی
- برچسب
- کتاب صوتی, audio book, audiobook
وارد شوید یا ثبت نام کنید تا دیدگاه ارسال کنید.
اولین نفری باشید که دیدگاه ارائه می کند