Bakhtiari Music|2020|Lori Music|آهنگ لری بختیاری|موزیک لری|(بختیاری)|آهنگ لری

#Bakhtiari_Music #Persian_Music #Chaharmahal_Bakhtiari

#بختیاری
#آهنگ_بختیاری

موسیقی لری از تنوع و پیشینه‌ای کهن برخوردار است که به دو بخش کلی، موسیقی‌های آوازی (کلامی) و موسیقی‌های‌سازی تقسیم می‌شود. هم‌اکنون موسیقی لری در قالب ترانه به هفت بخش تقسیم می‌شود که عبارتند از موسیقی و ترانه‌های غنایی و عاشقانه، موسیقی و ترانه‌های حماسه رزمی، موسیقی و ترانه‌های سوگواری، موسیقی و ترانه‌های فصول، موسیقی و ترانه‌های کار، موسیقی و ترانه‌های طنز و سرودهای مذهبی.موسیقی و ترانه‌های غنایی و عاشقانه: شامل ترانه‌ها و آهنگ‌هایی است در وصال یا فراق معشوق مانند ترانه‌های هی لو، بینا بینا، کیودار یا نغمه‌های شیرین و خسرو، ساری خوانی، میربگی (میرونه) و ده‌ها ترانه دیگر که در مقام‌های مختلف موسیقی لری اجرا می‌گردد.موسیقی و ترانه‌های حماسه رزمی: این سرودها بیانگر ارزش‌های حماسی و رزمی جنگاوران در میان ایل هستند. مانند جنگ لرو، دایه دایه یا مقام‌های موسیقی بدون کلام که در رزم‌گاه و مسابقه به کار رفته‌اند، مانند جنگه را، سوارهو و نقاره.موسیقی و ترانه‌های سوگواری: این موسیقی بیشتر جنبه آیینی داشته‌است و در مواقع سوگواری از روزگار کهن تاکنون کاربرد فراوانی دارد، مانند چمری یا سایر مقام‌ها، از جمله، سحری، پاکتلی، شیونی و ده‌ها مقام دیگر.موسیقی و ترانه‌های فصول: موسیقی و ترانه‌های ویژه فصول مختلف مانند برزه کوهی، ماله ژیری، کوچ بارو.موسیقی و ترانه‌های کار: به منظور سهولت و تسریع در کار مردان و زنان ایلاتی، این ترانه‌ها به صورت فردی یا دسته جمعی خوانده می‌شود، مانند ترانه‌های گل‌درو (برزیگری)، هوله (خرمن کوبی)، مشک زنی، شیردوشی و چوپانی.موسیقی و ترانه‌های طنز: این ترانه‌ها اغلب به صورت فی البداهه در هجو شخص یا موضوع یا مکانی سروده شده و برخی اوقات نیز با حرکات نمایشی طنز آلود فرد یا افرادی همراه بوده‌است.سرودهای مذهبی: بر اساس کلام‌های یارسان (از سروده‌های اهل حق) بوده، جنبه عرفانی و اعتقادی آن بسیار عمیق است. مانند ضامن آهو، سرای خاموشان (شهر بی‌صدا) و دوازده کلام یاری.

Luri music is referred to an ethno-cultural characteristic of Lurs in the Middle East. Luri music enjoys a various and ancient background and it can be divided into two parts: vocal and instrumental music.
The name Lorestan means "land of the Lurs". In the wider sense it consists of that part of western Iran coinciding with the Ilam Province and extending for about 650 km on a northwest to southeast axis from Kermanshah to Fars, with a breadth of 150–180 km. The terrain consists chiefly of mountains, with numerous ranges, part of the Zagros chain, running northwest to southeast. The central range has many summits that almost reach the line of perpetual snow, rising to 4000 m and more. It feeds the headwaters of Iran's most important rivers, such as the Zayanderud, Jarahi, Karun, Diz, Abi, Karkheh. Between the higher ranges lie many fertile plains and low hilly, well-watered districts.
The highest point of the province is the Oshtorankuh peak at 4,050 m. The low-lying areas being in the southernmost sector of the province are approximately 500 m above sea level. Oak forest covers the outer slopes, together with elm, maple, walnut, and almond trees.
Western Luristan comprises a series of parallel fertile valleys running high in the Zagros mountains. The Pusht-i Kuh region is in the western foothills of the Kabir Kuh range. The Pish-i Kuh region lies to the east of Kabir Kuh. This area had human settlements during the Bronze Age as early as the mid–3rd millennium B.C.
Iranian folk music refers to the folk music transmitted through generations among the people of Iran, often consisting of tunes that exist in numerous variants.

The variance of the folk music of Iran has often been stressed, in accordance to the cultural diversity of the country's ethnic and regional groups. Musical influences from Iran, such as the ancient folkloric chants for group dances and spells directed at natural elements and cataclysms, have also been observed in the Caucasus.

Iran's folk, ceremonial, and popular songs might be considered "vernacular", in the sense that they are known and appreciated by a major part of the society, as opposed to the country's art music, which belongs for the most part to the intellectuals.