عيد از منظر دكتر سروش

عيد مومن از ديدگاه دكتر سروش:

" به تاکید باید گفت که نو شدن عیدانه،
به معنای دقیق کلمه در بیرون وجود آدمی روی نمی دهد و تا کسی از درون نو و تازه نشود، دنیای بیرون او هم تازگی نخواهد یافت.

نو شدن درونی حاصل فرآیندی طولانی و گاه تلخ است و آنگاه شیرینی هایی که از پس تلخی ها،کامیابی هایی که پس از ناکامی هابرای سالک منتظر پیش می آید،شایسته عید دانستن است

اما کسی که رنجی نمی برد و تلخی ای نمی چشد و به انتظاری نمی نشیند،اگر همه ی عالم را طراوت فراگیرد،ذره ای از آن شادابی به ضمیر وی راه نمی یابد.
برای او نعمت های عالم،همواره کهنه است و هرگز رنگ تازگی به خود نمی گیرد درحالیکه همین نعمت ها برای برخی لحظه به لحظه نو می شود "
...

" عید کردن برای یک مومن چیزی جز نو کردن جامه ایمان نیست
به هیچ چیز کهنه نباید رضایت داد
حتی به ایمان کهنه
حتی به هدایت کهنه
و
حتی به خدای کهنه

آدمى وقتى نو میشود، دو عنصر در او باید نو شود. در آن صورت است که معناى عید به تمام معنا محقق مىشود:
یکى اینکه اندیشه هاى او نو شود
دیگر آنکه انگیزه هاى او نو بشود

آنهایى که میخواهند عید حقیقى را در خود تجربه کنند، به درون خودشان مراجعه کنند و سراغ این عنصرهاى مهم ساختارى آدمى بروند و آنها را نو کنند.
نو کردن ایمان، نو کردن وجود آدمى است.
آدمى همان ایمان است.
ایمان سرمایه زندگى آدمى است.
ایمان یعنى عهدى که انسان با خدا دارد
ایمان یک پیمان است
تجدید این عهد و پیمان و نو کردن آن
عین نو کردن وجود آدمى است."

#دكتر_سروش