4K DRIVING IN TEHRAN - Azadegan Highway to Azadi Square
Azadi Square (Persian: میدان آزادی Meydāne Āzādi), formerly known as Shahyad Square (Persian: میدان شهیاد Meydāne Ŝahyād), is a mainly green city square in Tehran, Iran. It hosts as its centerpiece the Azadi Tower. The tower and square were commissioned by Mohammad Reza Pahlavi, the last Shah of Iran, to mark the 2,500th year of the foundation of the Imperial State of Iran.
It has an area of about 50,000 m2, plus adjacent areas and has a very large roundabout within its main confines. It is the largest square in Tehran and the second largest in Iran, being smaller than Azerbaijan Square in Tabriz.
The 50 m tower is in the center of the square. The design of the tower and the surrounding area is an archetype of Iranian-Islamic architecture and aesthetic geometry. The fountain is inspired by Iranian gardens, and the slope of the square was carefully and purposefully designed, assisting with efficient irrigation. This status is reflected in the green and bold choice of name, meydāne as in Turkish being loosely cognate with medina, in some Arabic senses meaning garden square, otherwise secluded quarter.
Before the Iranian Revolution in 1979, it was called the Shahyad Square (میدان شهیاد Meydāne Ŝahyād), meaning "Shah's Memorial Square", and was the site of many of the Revolution's demonstrations leading up to 12 December 1979. Annually many Iranians celebrate the revolution in Azadi Square. One of the famous concert halls of the capital is at the tower.
From north: Mohammad Ali Jenah Expressway
From west: Karaj Makhsus (Special) Road
From southwest: Mehrabad Airport entrance road
From south: Saidi Expressway
From east: Azadi Street
تهران بزرگراه آزادگان تا میدان آزادی
میدان آزادی (پیش از انقلاب اسلامی: میدان شهیاد) بزرگترین میدان شهر تهران است که در بخش غربی آن جای گرفتهاست. این میدان به همراه برج آزادی در سال ۱۳۴۹ خورشیدی برای یادبود جشنهای ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی ایران و به دستور شاهنشاه محمدرضا پهلوی و توسط حسین امانت طراحی و ساخته شد و پس از انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ به نام «میدان آزادی» نام گرفت.
این میدان از شرق به خیابان آزادی (خیابان آیزنهاور)، از شمال به بزرگراه محمدعلی جناح، از غرب به بزرگراه لشگری (جاده مخصوص کرج) و از جنوب به بزرگراه آیتالله سعیدی (بزرگراه شهیاد) پیوند دارد. برج شهیاد نماد تهران می باشد.
میدان آزادی در بخش غربی تهران جای گرفتهاست و مسافرانی که از فرودگاه مهرآباد و از بزرگراه لشگری (جاده مخصوص کرج) به تهران وارد میشوند، به عنوان نخستین نماد شهری، با این میدان و بنای ویژه آن روبرو میشوند. این میدان به شکل بیضی ساخته شدهاست که در مرکز آن برج شهیاد قرار گرفتهاست و در حاشیهٔ آن دو مسیر سوارهرو که در برخی از بخشها بهصورت زیرگذر ساختهشده، قرار گرفتهاست. در فضای میان بنای برج آزادی و مسیرهای پیرامون میدان نیز باغچههای چمنکاری شده بهصورت شش ضلعی ساخته شدهاست.
میدان آزادی با مساحت ۵۰٬۰۰۰ مترمربع پس از میدان نقش جهان با مساحت ۸۹٬۶۰۰ مترمربع، بزرگترین میدان ایران است و برج شهیاد، یکی از شناختهشدهترین نمادهای تهران، با بلندای چهل و هشت متر در میان آن جای گرفتهاست.
برج آزادی یا شهیاد، در زمان محمد رضا شاه پهلوی به عنوان نماد پایتخت ساخته شد. طراح میدان شهیاد مهندس معمار حسین امانت بود.
بر پایه نظرسنجیهای انجام شده بیشینه شهروندان تهرانی برج شهیاد را به عنوان نماد شهر تهران معرفی کردهاند. همچنین بر پایه همین نظرسنجی میدان آزادی، پس از موزهها و کاخها، سومین جایی است که شهروندان تهرانی برای معرفی به بازدیدکنندگان خارجی دارای اولویت میدانند.
از سال ۱۳۵۲ تا سال ۱۳۵۷ اسکناسهای دویست ریالی ایران با تصویری از این برج چاپ و پخش میشد.
این میدان مرکز تجمع تاکسیها و اتوبوسهای خطوط شهرستان به ویژه به سمت شمال و غرب کشور میباشد.
◄◄◄????????????Please SUBSCRIBE, LIKE and COMMENT, Thank you????????????►►►
◄◄◄????????????Please SUBSCRIBE, LIKE and COMMENT, Thank you????????????►►►
◄◄◄????????????Please SUBSCRIBE, LIKE and COMMENT, Thank you????????????►►►
This video is owned and administered by Iran Tourism Channel. Please do not reproduce any element of this video. All rights reserved.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
#tehran
#تهران
#اتوبانهای_تهران
Azadi Square (Persian: میدان آزادی Meydāne Āzādi), formerly known as Shahyad Square (Persian: میدان شهیاد Meydāne Ŝahyād), is a mainly green city square in Tehran, Iran. It hosts as its centerpiece the Azadi Tower. The tower and square were commissioned by Mohammad Reza Pahlavi, the last Shah of Iran, to mark the 2,500th year of the foundation of the Imperial State of Iran.
It has an area of about 50,000 m2, plus adjacent areas and has a very large roundabout within its main confines. It is the largest square in Tehran and the second largest in Iran, being smaller than Azerbaijan Square in Tabriz.
The 50 m tower is in the center of the square. The design of the tower and the surrounding area is an archetype of Iranian-Islamic architecture and aesthetic geometry. The fountain is inspired by Iranian gardens, and the slope of the square was carefully and purposefully designed, assisting with efficient irrigation. This status is reflected in the green and bold choice of name, meydāne as in Turkish being loosely cognate with medina, in some Arabic senses meaning garden square, otherwise secluded quarter.
Before the Iranian Revolution in 1979, it was called the Shahyad Square (میدان شهیاد Meydāne Ŝahyād), meaning "Shah's Memorial Square", and was the site of many of the Revolution's demonstrations leading up to 12 December 1979. Annually many Iranians celebrate the revolution in Azadi Square. One of the famous concert halls of the capital is at the tower.
From north: Mohammad Ali Jenah Expressway
From west: Karaj Makhsus (Special) Road
From southwest: Mehrabad Airport entrance road
From south: Saidi Expressway
From east: Azadi Street
تهران بزرگراه آزادگان تا میدان آزادی
میدان آزادی (پیش از انقلاب اسلامی: میدان شهیاد) بزرگترین میدان شهر تهران است که در بخش غربی آن جای گرفتهاست. این میدان به همراه برج آزادی در سال ۱۳۴۹ خورشیدی برای یادبود جشنهای ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی ایران و به دستور شاهنشاه محمدرضا پهلوی و توسط حسین امانت طراحی و ساخته شد و پس از انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ به نام «میدان آزادی» نام گرفت.
این میدان از شرق به خیابان آزادی (خیابان آیزنهاور)، از شمال به بزرگراه محمدعلی جناح، از غرب به بزرگراه لشگری (جاده مخصوص کرج) و از جنوب به بزرگراه آیتالله سعیدی (بزرگراه شهیاد) پیوند دارد. برج شهیاد نماد تهران می باشد.
میدان آزادی در بخش غربی تهران جای گرفتهاست و مسافرانی که از فرودگاه مهرآباد و از بزرگراه لشگری (جاده مخصوص کرج) به تهران وارد میشوند، به عنوان نخستین نماد شهری، با این میدان و بنای ویژه آن روبرو میشوند. این میدان به شکل بیضی ساخته شدهاست که در مرکز آن برج شهیاد قرار گرفتهاست و در حاشیهٔ آن دو مسیر سوارهرو که در برخی از بخشها بهصورت زیرگذر ساختهشده، قرار گرفتهاست. در فضای میان بنای برج آزادی و مسیرهای پیرامون میدان نیز باغچههای چمنکاری شده بهصورت شش ضلعی ساخته شدهاست.
میدان آزادی با مساحت ۵۰٬۰۰۰ مترمربع پس از میدان نقش جهان با مساحت ۸۹٬۶۰۰ مترمربع، بزرگترین میدان ایران است و برج شهیاد، یکی از شناختهشدهترین نمادهای تهران، با بلندای چهل و هشت متر در میان آن جای گرفتهاست.
برج آزادی یا شهیاد، در زمان محمد رضا شاه پهلوی به عنوان نماد پایتخت ساخته شد. طراح میدان شهیاد مهندس معمار حسین امانت بود.
بر پایه نظرسنجیهای انجام شده بیشینه شهروندان تهرانی برج شهیاد را به عنوان نماد شهر تهران معرفی کردهاند. همچنین بر پایه همین نظرسنجی میدان آزادی، پس از موزهها و کاخها، سومین جایی است که شهروندان تهرانی برای معرفی به بازدیدکنندگان خارجی دارای اولویت میدانند.
از سال ۱۳۵۲ تا سال ۱۳۵۷ اسکناسهای دویست ریالی ایران با تصویری از این برج چاپ و پخش میشد.
این میدان مرکز تجمع تاکسیها و اتوبوسهای خطوط شهرستان به ویژه به سمت شمال و غرب کشور میباشد.
◄◄◄????????????Please SUBSCRIBE, LIKE and COMMENT, Thank you????????????►►►
◄◄◄????????????Please SUBSCRIBE, LIKE and COMMENT, Thank you????????????►►►
◄◄◄????????????Please SUBSCRIBE, LIKE and COMMENT, Thank you????????????►►►
This video is owned and administered by Iran Tourism Channel. Please do not reproduce any element of this video. All rights reserved.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
#tehran
#تهران
#اتوبانهای_تهران
- دسته بندی
- مستند
- برچسب
- 4K VIDEO, 4k driving in tehran, driving in tehran
وارد شوید یا ثبت نام کنید تا دیدگاه ارسال کنید.
اولین نفری باشید که دیدگاه ارائه می کند