Akhavan Salesاخوان ثالث - تسلی و سلام - برای دکتر مصدق

اخوان ثالث - تسلی و سلام ... برای پیر محمّد احمدآبادی (دکتر مصدق)

« این شعر را برای زنده یاد دکتر مصدّق گفته ام . در آن وقت ها ـ در سال 35 ـ نمی شد اسم مصدّق را ببری ؛ این بود که بالای شعر نوشتم : برای پیر محمّد احمدآبادی . من خودم در زندان بودم که آن مرد بزرگ و بزرگوار تاریخ معاصر ما را گرفته بودند و تقریباً محکوم کرده بودند . وقتی ما را درزندان زرهی برای هواخوری می بردند ، او[ دکتر مصدّق] را می دیدیم که در یک حصار سیمی خاص و جداگانه ای به تنهایی راه می رفت و قدم می زد؛ مثل شیری درون قفس . بعدها این شعر را برایش گفتم . » اخوان ثالث

---------------------------
دیــدی دلا ، کــه یــار نــیــامــد
گـــرد آمـــد و ســوار نــیــامــد

بـگداخت شمع و سوخت سراپـای
و آن صبــح زرنـگـــار نـــیـامــد

آراســتــیـم خــانـه و خــوان را
و آن ضـیـف نـامـــدار نــیــامــد

دل را و شــــوق را و تــــوان را
غم خورد و غـمـگـسـار نــیــامــدآن کاخ هـا ز پـایـه فــرو ریــخت
وان کـــرده هـا بـکـار نــیــامــد

سوزد دلــم بـه رنـج و شـکـیـبت
ای بـاغـــبــان بــهــار نــیــامــد

بشـکـفت بس شـکـوفه و پـژمـرد
امــّـا گــلــی بــه بــار نــیــامــد

خـوشـید چشـم چشـمـه و دیـگـر
آبـــی بــه جــویــبــار نــیــامــد

ای شـیـر پـیـر بسـتـه بـه زنجیـرکــز بــنـدت ایــچ عــار نــیــامــد

سـودت حـصـار و پـیـک نـجـاتی
سـوی تـو و آن حـصار نــیــامــد

زی تـشنــه کـشـتـگـاه نـجـیـبـت
جــز ابـــر ز هــر بــار نــیــامــد

یـــکــــّی از آن قــوافـل پـــر بــا
ران گـــهـــر نـــــثــار نـــیـامــد

ای نـــــادر نــــــــوادر ایــــــّام
کـت فــرّ و بـخـت یــار نــیــامــد

دیری گذشـت و چـون تـو دلـیـری
در صـــفّ کـــــارزار نــیــامــد

افســوس کــان سفــایــن حــرّی
زی ســـاحـــل قــرار نــیــامــد

وان رنـج بـی حسـاب تــو ، درداک
چـون هـیـچ در شـمـار نــیــامــد

وز سـفـلـه یـاوران تـو در جـنــگ
کــاری بــجــز فـــرار نــیــامــد

مـن دانـم و دلـت کـه غـمـان چـند
آمـــــد ور آشـــکـــار نــیــامــد

چنـدانـکـه غـم بـه جـان تـو بـارید
بــاران بــه کــوهـسار نــیــامــد

تهران ـ فروردین 1335

.