کنون خورد باید می خوش گوار/که آمد بهار و دهد بوی یار/هوا پرخروش و زمین پر زجوش/خنک آنکه دل شاد دارد به نوش/همه بوستان پر زبرگ گل است /همه کوه پر لاله و سنبل است/بخندد همی بلبل از هردوان/چو بر گل نشیند، گشاید زبان/که داند که بلبل چه گوید همی / رخ گل ببیند چه موید همی
- دسته بندی
- اندیشه و حکمت
وارد شوید یا ثبت نام کنید تا دیدگاه ارسال کنید.
اولین نفری باشید که دیدگاه ارائه می کند