تاکیدات امام خمینی بر دموکراسی را تا چه اندازه می‌توان جدی گرفت؟

«طلبه‌ای از اتاق ایشان به اتاق که من نشسته بودم، آمد. صدایش زدم و گفتم: امام چه فرمود؟ ایشان گفت امام فرمود: اینکه ما گفتیم #بازرگان را ملت انتخاب کرد، حرفی بود که به خاطر پسند دنیا و جهانیان زدیم تا در برابر آنها پاسخگو باشیم ولی واقع مطلب این است که من خودم ولیّ امر هستم و از همین بابت، ایشان را نصب کردم!
من با شنیدن این مطلب از خوشحالی می‌خواستم بال دربیاورم چون فهمیدم که اوضاع و شعارها تغییر می‌کند و بر محور #ولایت_فقیه خواهد شد.» اینها جملاتی است که آیت الله #سید_کاظم_حائری سال ۱۳۸۰ در مصاحبه‌ای بیان کرد.
جملاتی که بین برخی حامیان و مخالفان #امام_خمینی طرفداران جدی داشت. #بنی_صدر که خود را مدافع #دموکراسی عنوان می‌کرد، معتقد بود: «اینکه آقای #خمینی بگوید ۳۵ میلیون نفر بگویند بله من می‌گویم نه! یک دستاورد عظیمی در تاریخ #ایران است. #روحانیون همیشه خود را سخنگویان ملت می‌دانستند.»
آیت الله #محمد_مومن نیز که خود هیچ مدخلیتی برای رضایت و کراهت #مردم در #مشروعیت فقیهِ واجد شرائط قائل نبود، نظر امام خمینی را نیز مطابق دیدگاه خودش معنا می‌کرد و می‌گفت: «امام خمینی هم که #جمهوری_اسلامی را به رای مردم گذاشت برای آن بود که در دنیا نگویند این #حکومت مبتنی بر زور است و مردم با آن مخالفند و چون رای نزدیک به ۱۰۰ درصد مردم موافق با این حکومت بود، لذا جمهوری نام گرفت.» و آیت الله #مصباح_یزدی نیز در کلام مشابهی، همین ادعای آقای مومن را تکرار کرد.
بنابراین بیگانه بودن اندیشه امام خمینی با مشروعیت بخشی #آرای_عمومی، نه تنها از سوی برخی مخالفان ایشان مطرح می‌شود بلکه در میان طرفداران سرشناس ایشان نیز حامیان جدی دارد!
ما این بار در پادکستی کوتاه به این پرداختیم که دموکراسی‌خواهی امام خمینی را تا چه اندازه باید جدی گرفت؟
این پادکست را در صفحه یوتیوب ما دنبال کنید.