پرسش، نشان تفکر است و آنجایی که پرسش نباشد، تفکر می میرد. دو کس پرسش نمی کنند: اولی خداوند تبارک و تعالی است زیرا که علم مطلق است و اگر هم حالت سوالی در آیات قرآن هست، استفهام حقیقی نیست و صورت سوالی دارد. و دومین مورد، جماد و انسان نادان است. چه کسی پرسش دارد؟ کسی که چیزی را می داند و چیزی را نمی داند، یعنی در سایه روشن دانایی و نادانی است. سقراط حکیم هم گفت: من می دانم که نمی دانم. حال، می دانم که نمی دانم؛ به درستی می دانم که این دانایی از جایی می آید و این، همان نقطه ای است که تفکر از آنجا آغاز می شود.
- دسته بندی
- اندیشه و حکمت
وارد شوید یا ثبت نام کنید تا دیدگاه ارسال کنید.
اولین نفری باشید که دیدگاه ارائه می کند